برنامه ریزی توسعه شهری و منطقه ای
رقیه بخشنده؛ کورش افضلی؛ محمد هادی الماسی
چکیده
در دهه‌های اخیر، استقرار و استفاده از دوچرخه در بسیاری از شهرهای جهان رواج داشته و تولد سامانه‌های دوچرخه اشتراکی نیز عملاً بر رونق آن افزوده است. بااین‌وجود استفاده از این راهبرد در نظام مدیریت حمل‌ونقل درون‌شهری شهرهای ایران کمتر به چشم می‌خورد. هدف از این پژوهش؛ بررسی میزان مقبولیت عمومی استفاده از دوچرخه در شهر کوچک آق‌قلا ...
بیشتر
در دهه‌های اخیر، استقرار و استفاده از دوچرخه در بسیاری از شهرهای جهان رواج داشته و تولد سامانه‌های دوچرخه اشتراکی نیز عملاً بر رونق آن افزوده است. بااین‌وجود استفاده از این راهبرد در نظام مدیریت حمل‌ونقل درون‌شهری شهرهای ایران کمتر به چشم می‌خورد. هدف از این پژوهش؛ بررسی میزان مقبولیت عمومی استفاده از دوچرخه در شهر کوچک آق‌قلا می‌باشد. رویکرد این پژوهش، کمّی توأم با منطق استدلال قیاسی و ماهیت آن از نوع تحقیقات پیمایشی است. به‌منظور جمع‌آوری داده‌ها از یک پرسشنامه محقق ساخته و حجم نمونه 400 نفری استفاده گردیده که در تدوین آن از دو مدل «یوتات» و نظریه «رفتار برنامه‌ریزی‌شده» استفاده‌شده است. براین‌اساس، یافته‌های پژوهش نشانگر مقبولیت اندک و نکات ضعف محسوسی در شهر آق‌قلا در ابعاد اجتماعی استفاده از دوچرخه و عدم‌تأیید معناداری ضرایب همبستگی متغیرهایی همانند «نگرش»، «هنجارهای تأکیدی» و حتی «سودمندی درک شده» با متغیر رفتار هست. در این زمینه، عدم باور به دوچرخه به‌عنوان یک وسیله سفر مشاهده می‌شود و نگرش ورزش به دوچرخه بیشتر نمایان می‌باشد. نتایج آزمون رگرسیون خطی چندگانه پژوهش نیز نشانگر معناداری کل مدل و وجود رابطه مابین متغیرهای اجتماعی- روان‌شناختی پژوهش و نیز معناداری سه متغیر اثرگذار «آگاهی» (292/0+)، «هنجارهای توصیفی» (243/0+) و «تأثیرپذیری فردی» (312/0-) و ضریب تعیین تعدیل‌شده دارای مقدار 23% از تغییرات تبدیل‌پذیری در متغیر وابسته است. در پایان، نیز یافته‌های آماری پژوهش بازخوانی و تفسیر گردیده‌اند.
